Rougeto(-peludo)
Oenothera villosa
Onagraceae
Autre noum : Erbo-dis-ase.
Nom en français : Onagre velue.
Descripcioun :Aquest Oenothera èi di mai coumun dins la valado dóu Rose. La planto èi grando, pelouso e picoutado de rouge (péu glandoulous - fotò) sus la cambo. Li sepalo soun pas rouge, bèn verdo emé gaire o pas de péu glandoulous rouge. Li flour soun souvènt pas gaire duberto.
Usanço :Li rougeto nous vènon d'Americo dóu Nord. Se manjon, li racino (cuecho), li fueio (coume d'espinard), li flour (en ensalado) emai peréu li grano que dounon d'òli richo en oumega-3. Li racino de rougeto soun vertuouso contro lou mau de vèntre.
Port : Grando erbo
Taio : 0,3 à 2 m
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Renadivo mounoucarpico
Gènre : Oenothera
Famiho : Onagraceae
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 2 à 4 cm
Flourido :
Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Champ
- Ermas
- Camin
- Sablo
Estànci : Mesoumediterran à Coulinen
Couroulougi : Óurigino Americo-Nord
Ref. sc. : Oenothera villosa Thunb., 1794
Gnafale(-de-bos)
Gnaphalium sylvaticum
Asteraceae Compositae
Noms en français : Gnaphale des bois, Perlière des bois.
Descripcioun :Planto pulèu de bos e de fourèst sus terraire safrous. Fai uno longo espigueto emé de flour coumpausado que li bratèio soun negro. La cambo èi pelouso e li fueio an uno souleto costo (de regarda dessouto).
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 10 à 60 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Gnaphalium
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Gnaphalieae
Ordre : Asterales
Coulour de la flour :
Brunello
Petalo : >6
Ø (o loungour) enflourejado : 4 à 5 mm
Flourido :
Estiéu
Sòu : Si
Autour basso e auto : 0 à 2200 m
Aparado : Noun
Jun à avoust
Liò : Pelouso
- Champino
- Bos clar
Estànci : Coulinen à Subaupen
Couroulougi : Bourealo
Ref. sc. : Gnaphalium sylvaticum L., 1753
(= Omalotheca sylvatica (L.) Sch.Bip. & F.W.Schultz, 1861 )